Η αρχή κι η εξουσία του Θεού αποκαλύπτονται στην ενσάρκωση

• Ύμνος των λόγων του Θεού
• 
  
• I
• Ο Θεός έχει έρθει στη γη
• να πραγματώσει τις λέξεις
• «ο Λόγος ενσαρκώνεται»,
• κι έτσι προφέρει λόγια δια
• της σαρκός Του.
• (Σε αντίθεση με την εποχή
• του Μωυσή στην Παλαιά Διαθήκη—
• όταν ο λόγος ερχόταν
• απευθείας απ' τον Θεό
• απ' τον ουρανό).
• Η υπέρτατη έννοια
• της ενσάρκωσής Του
• είναι ότι το Πνεύμα
• το έργο Του εκπληρώνει
• με τη σάρκα και τον λόγο.
• Αυτό είναι που σημαίνει
• «ο Λόγος ενσαρκώνεται»,
• και «ενσαρκωμένος εμφανίζεται».
• II
• Έπειτα, όλα Του τα λόγια
• θα εκπληρωθούν
• την εποχή της Χιλιετούς Βασιλείας.
• Τα λόγια θα γίνουν γεγονότα
• που κάθε άνθρωπος θα δει
• και θα τα αντικρίσουν
• χωρίς καμία διαφορά.
• Η υπέρτατη έννοια
• της ενσάρκωσής Του
• είναι ότι το Πνεύμα
• το έργο Του εκπληρώνει
• με τη σάρκα και τον λόγο.
• Αυτό είναι που σημαίνει
• «ο Λόγος ενσαρκώνεται»,
• και «ενσαρκωμένος εμφανίζεται».
• III
• Μόνο ο Θεός μπορεί
• να προφέρει τη θέληση του Πνεύματος.
• Μόνο ο ενσαρκί Θεός
• μπορεί να μιλά εξ ονόματός Του.
• Ο Θείος λόγος παίρνει νόημα
• στον ενσαρκωμένο Θεό.
• Όλοι οι άλλοι οδηγούνται από αυτόν.
• Κανείς δεν εξαιρείται,
• όλοι εμπίπτουν
• εντός αυτού του πεδίου.
• Μόνο απ' τα ρητά αυτά,
• οι άνθρωποι έρχονται σε επίγνωση.
• Το να πιστεύουμε ότι τα ρητά
• θα έρθουν από τον ουρανό
• είναι ονειροπόληση.
• Αυτή είναι η εξουσία
• που εμφανίζεται
• στην ενσαρκωμένη σάρκα του Θεού
• και κάνει τους πάντες να πιστεύουν.
• Η υπέρτατη έννοια
• της ενσάρκωσής Του
• είναι ότι το Πνεύμα
• το έργο Του εκπληρώνει
• με τη σάρκα και τον λόγο.
• Αυτό είναι που σημαίνει
• «ο Λόγος ενσαρκώνεται»,
• και «ενσαρκωμένος εμφανίζεται».
• Η υπέρτατη έννοια
• της ενσάρκωσής Του
• είναι ότι το Πνεύμα
• το έργο Του εκπληρώνει
• με τη σάρκα και τον λόγο.
• Αυτό είναι που σημαίνει
• «ο Λόγος ενσαρκώνεται»,
• και «ενσαρκωμένος εμφανίζεται».
•  
• από το βιβλίο «Ο Λόγος Ενσαρκώνεται»
• 
  
•  Μάθετε περισσότερα:

Ποιο είναι το έργο του Αγίου Πνεύματος; 

Χριστιανικές Ταινίες «Σπάσε τα δεσμά και Τρέξε» Κλιπ 2 - Αποτελούν τα πάντα στη Βίβλο λόγο Θεού;

Όπως πολλοί θρησκευόμενοι άνθρωποι με πίστη στον Κύριο, έτσι και ο πρεσβύτερος Λι πίστευε ανέκαθεν πως «τα πάντα στη Βίβλο αποτελούν έμπνευση από τον Θεό», «η Βίβλος είναι ο λόγος του Θεού» και «η Βίβλος εκπροσωπεί τον Θεό». Αυτές οι αντιλήψεις αποτελούσαν για καιρό θεμέλιο της πίστης του. Είχαν ριζωθεί βαθιά στην καρδιά του και είχαν γίνει τόσο εμπόδιο για τη μελέτη του περί της αληθινής οδού, όσο και δεσμά που τον εμπόδιζαν να αποδεχθεί την αληθινή οδό. Καθώς οι ιεροκήρυκες της Εκκλησίας του Παντοδύναμου Θεού διάβαζαν υπομονετικά στον πρεσβύτερο Λι για τον λόγο του Θεού και συναναστρέφονταν μαζί του σχετικά με την αλήθεια, εκείνος στο τέλος κατάλαβε πως δεν αποτελεί ολόκληρη η Βίβλος έμπνευση από τον Θεό, μα περιλαμβάνει τόσο τον λόγο του Θεού, όσο και τον λόγο του ανθρώπου. Ο πρεσβύτερος Λι είχε τώρα απαλλαγεί από τα δεσμά αυτών των θρησκευτικών αντιλήψεων.

Πώς μεταχειριζόμαστε την Αστραπή της Ανατολής με τρόπο που να συμφωνεί με το θέλημα του Κυρίου;

Όταν οι άνθρωποι μαρτυρούν ότι η Αστραπή της Ανατολής αποτελεί την επιστροφή του Κυρίου Ιησού, πολλοί πιστοί νιώθουν ότι η Αστραπή της Ανατολής είναι η αληθινή οδός, και ότι πρέπει προληπτικά να την ψάξουν και να την ερευνήσουν για ν’ ακούσουν τη φωνή του Κυρίου. Οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι της θρησκείας, ωστόσο, παρερμηνεύουν τη Βίβλο για να αντιτεθούν στην Αστραπή της Ανατολής και να την καταδικάσουν. Με λάβαρο τα λόγια «προστατεύουμε την οδό του Κυρίου, κρατάμε το κοπάδι ασφαλές, και δείχνουμε υπευθυνότητα για τη ζωή των πιστών», δεν αφήνουν τους πιστούς να ερευνήσουν την αληθινή οδό με κάθε μέσο. Η Αστραπή της Ανατολής αντιπροσωπεύει πραγματικά την έκδηλη επιστροφή του Κυρίου, και την εκτέλεση του έργου Του; Πώς θα πρέπει να μεταχειριστούμε την Αστραπή της Ανατολής με τρόπο που να συμφωνεί με το θέλημα του Κυρίου;

Χριστιανικά τραγούδια | Μιμήσου τον Κύριο Ιησού

I

Ο Ιησούς έφερε εις πέρας

τη λύτρωση των ανθρώπων

κάνοντας το θέλημα του Θεού,

χωρίς ίχνος εγωισμού.

Το σχέδιο του Πατρός Του

έγινε και δικός Του σκοπός,

προσευχήθηκε σε Εκείνον,

να γίνει το θέλημά Του.

Αν πάρετε σαν παράδειγμα τον Ιησού

και αγνοείτε τη σάρκα,

ο Θεός θα σας εμπιστευτεί καθήκοντα (καθήκοντα)

για να Τον υπηρετήσετε.

II

Προσευχήθηκε και είπε

“Ας γίνει το θέλημά Σου!

Δε μετράν οι προθέσεις Μου,

το σχέδιό Σου πάνω από όλα.

Γιατί να φροντίζεις τον αδύναμο,

που είναι σαν μυρμήγκι στο χέρι;

Το θέλημά Σου και μόνο θα πράξω.

Όπως Μου υποδείξεις Εσύ."

III

Στον δρόμο για την Ιερουσαλήμ,

σφίχτηκε η καρδιά του Ιησού.

Όμως συνέχισε τον δρόμο Του

μέχρι την τελική σταύρωση.

Μαρτύρησε πάνω στον σταυρό,

έγινε εικόνα της αμαρτωλής σάρκας,

έπραξε έργο λύτρωσης,

πατάσσοντας τον θάνατο.

Αν πάρετε σαν παράδειγμα τον Ιησού

και αγνοείτε τη σάρκα,

ο Θεός θα σας εμπιστευτεί καθήκοντα (καθήκοντα)

για να Τον υπηρετήσετε.

IV

Έζησε τριάντα τρία χρόνια,

όπως το θέλησε ο Θεός,

δε σκέφτηκε τον εαυτό Του

τι θα χάσει, τι θα κερδίσει.

Του Κυρίου Ιησού η υπηρεσία

ήταν πάντα με το θέλημα σε συμφωνία.

Έτσι το βάρος της λύτρωσης

ικανός στάθηκε να σηκώσει.

Πόσες πολλές φορές υπέμεινε,

πόσες φορές Τον δελέασε ο Σατανάς.

Μα δεν έχασε το θάρρος Του.

Μ' αγάπη ο Θεός το έργο Τού ανέθεσε (ανέθεσε).

Αν πάρετε σαν παράδειγμα τον Ιησού

και αγνοείτε τη σάρκα,

ο Θεός θα σας εμπιστευτεί καθήκοντα (καθήκοντα)

για να Τον υπηρετήσετε.

Και μοναχά τέτοιες στιγμές

αφήνεστε στο θέλημά Του,

εκπληρώνετε την αποστολή Του,

κι αληθινά υπηρετείτε τον Θεό, τον Θεό.

από το βιβλίο «Ακολουθήστε τον Αμνό και τραγουδήστε νέα τραγούδια»

Χριστιανικά τραγούδια | Ένας ποταμός του ύδατος της ζωής

 I

Ο καθάριος ποταμός του ύδατος της ζωής,

κυλά απ’ τον θρόνο του Θεού και του Αμνού.

Σε κάθε όχθη του στέκει το δέντρο της ζωής,

που φέρει δώδεκα είδη καρπών κάθε μήνα.

Τα φύλλα του δέντρου θεραπεύουν τα έθνη.

Δεν θα υπάρχει πια κατάρα.

Στην πόλη, θα είναι ο θρόνος του Θεού και του Αμνού.

Αυτοί που Τον υπηρετούν,

το πρόσωπό Του θα δουν.

Με τ’ όνομά Του στο μέτωπο.

Δεν θα υπάρχει νύχτα ούτε ανάγκη

για φως από ήλιο ή κερί·

γιατί ο Κύριος ο Θεός δίνει όλο το φως.

Θα βασιλεύουν εις τους αιώνας των αιώνων, αιώνια.

II

Η αγία νέα Ιερουσαλήμ,

κατέρχεται απ’ τον Θεό, μέσα απ’ τους ουρανούς.

Να, η σκηνή του Θεού εν τω μέσω των ανθρώπων.

Ο λαός Του θα ‘ναι αυτοί.

Ο Θεός θα ‘ναι μαζί τους σαν Θεός τους.

Θα ‘ναι μαζί τους σαν Θεός.

Ο Θεός θα σβήσει το δάκρυ τους,

δεν θα υπάρχει θάνατος ούτε θλίψη,

γιατί τα παλιά είναι παρελθόν.

Αυτός θα δώσει δωρεάν σ’ εκείνον

που διψά το ύδωρ της ζωής.

Όποιος νικήσει θα λάβει τα πάντα.

Ο Θεός θα ‘ναι ο Θεός του κι αυτός ο υιός Του.

Δεν θα υπάρχει νύχτα ούτε ανάγκη

για φως από ήλιο ή κερί·

γιατί ο Κύριος ο Θεός δίνει όλο το φως.

Θα βασιλεύουν εις τους αιώνας των αιώνων, αιώνια.

III

Της Ανατολής η αστραπή στη Δύση λάμπει (στη Δύση λάμπει).

Ο Χριστός των εσχάτων ημερών, ο Παντοδύναμος Θεός (ο Θεός),

ήρθε στους ανθρώπους.

Εκφράζει την αλήθεια,

ο ενσαρκωμένος Λόγος Του (ο Λόγος Του).

Μπρος στον θείο θρόνο (στον θείο θρόνο)

κι όλοι δέχονται

την ολοκλήρωση της βασιλείας Αυτού.

Ο Χριστός των εσχάτων ημερών έχει φέρει την αιώνια ζωή (η ζωή).

Ο λαός Του είναι πλάι Του καθημερινά

κι απολαμβάνει τον θείο λόγο Του τον γλυκό.

Το δίκοπο σπαθί του λόγου,

κρίνει για να εξαγνίσει, να σώσει την ανθρωπότητα.

Η κρίση έχει αρχίσει στον οίκο του Θεού.

Η αυλαία έχει ανοίξει για την κρίση των εσχάτων καιρών.

Όλος ο λαός του Θεού αγιάζει το όνομα Αυτού.

Έχει έλθει εν τη βασιλεία Του ο Παντοδύναμος.

Η αυλαία έχει ανοίξει για την κρίση των εσχάτων καιρών.

Έχει πλήρη δόξα, έχει πλήρη δόξα.

Δεν θα υπάρχει νύχτα ούτε ανάγκη

για φως από ήλιο ή κερί,

για φως από ήλιο ή κερί.

Θα βασιλεύουν εις τους αιώνας των αιώνων, αιώνια.

Είναι το Άλφα και το Ωμέγα,

θα βασιλεύουν εις τους αιώνας των αιώνων, αιώνια.

Tο τέλος και η αρχή.

Θα βασιλεύουν εις τους αιώνας των αιώνων, αιώνια.

από το βιβλίο «Ακολουθήστε τον Αμνό και τραγουδήστε νέα τραγούδια»

Ελληνική ταινία «Διαφυγή από την Παγίδα» Ο Κύριος έχει εμφανιστεί στην Κίνα

Πριν 2.000 χρόνια, όταν ο Κύριος Ιησούς πραγματοποίησε το έργο της λύτρωσης, υπέστη ανεξέλεγκτη συκοφαντία και καταδίκη από την ιουδαϊκή θρησκευτική κοινότητα. Οι Ιουδαίοι ηγέτες ένωσαν τις δυνάμεις τους με τη ρωμαϊκή κυβέρνηση και Τον κάρφωσαν στον σταυρό. Κατά τις έσχατες ημέρες, ο Παντοδύναμος Θεός – ο Κύριος Ιησούς που επέστρεψε ενσαρκωμένος – έχει φτάσει στην Κίνα για να πραγματοποιήσει το έργο της κρίσεως. Ξανά, αντιμετωπίζει την ξέφρενη αποδοκιμασία, καταστολή και σύλληψη αυτήν τη φορά από την Κινεζική Κομμουνιστική κυβέρνηση και τον θρησκευτικό κόσμο. Οι ευρέως διαδεδομένες φήμες και παρανοήσεις που κρίνουν και συκοφαντούν την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού, είναι σαν μια αόρατη παγίδα που τυλίγει και ελέγχει αμέτρητους πιστούς. Η τραγωδία της ιστορίας επαναλαμβάνεται…

Η ηρωίδα αυτής της ταινίας είναι μια από αυτές τις αμέτρητες πιστές. Όταν άκουσε για πρώτη φορά το ευαγγέλιο των εσχάτων ημερών του Παντοδύναμου Θεού, μπερδεύτηκε από τις φήμες της κυβέρνησης του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος και των θρησκευτικών ηγετών. Βρέθηκε παγιδευμένη, χαμένη μέσα στη σύγχυσή της… Μετά από αρκετές έντονες συζητήσεις, τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού την οδήγησαν να συνειδητοποιήσει την αλήθεια και τελικά κατάφερε να δει μέσα από τα πραγματικά γεγονότα και πίσω από τις φήμες. Ξέφυγε από την παγίδα και αντίκρισε την εμφάνιση του αληθινού Θεού.

Αστραπή της Ανατολής, η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού δημιουργήθηκε λόγω της εμφάνισης και του έργου του Παντοδύναμου Θεού, της Δευτέρας Παρουσίας του Ιησού Χριστού, του Χριστού των εσχάτων ημερών. Απαρτίζεται από όλους εκείνους που αποδέχονται το έργο του Παντοδύναμου Θεού κατά τις έσχατες ημέρες κι έχουν κυριευτεί και λυτρωθεί από τα λόγια Του. Ιδρύθηκε εξ ολοκλήρου  από τον ίδιο τον Παντοδύναμο Θεό και είναι Αυτός ο Ποιμένας της που την καθοδηγεί. Σίγουρα δεν έχει δημιουργηθεί από κάποιο πρόσωπο. Ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός κι η ζωή. Το ποίμνιο του Θεού ακούει τη φωνή Του. Αρκεί να διαβάσετε τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού για να δείτε ότι ο Θεός έχει εμφανιστεί

Η υπόσταση του Χριστού είναι η υποταγή στο θέλημα του Επουράνιου Πατέρα

Ο ενσαρκωμένος Θεός ονομάζεται Χριστός και ο Χριστός είναι η σάρκα ντυμένη με το Πνεύμα του Θεού. Η σάρκα αυτή διαφέρει από κάθε άνθρωπο που είναι από σάρκα. Η διαφορά αυτή οφείλεται στο ότι ο Χριστός δεν είναι από σάρκα και αίμα, αντιθέτως είναι η ενσάρκωση του Πνεύματος. Διαθέτει και κανονική ανθρώπινη φύση, αλλά και ολοκληρωμένη θεϊκή φύση. Κανένας άνθρωπος δεν έχει τη θεϊκή Του φύση. Η κανονική ανθρώπινη φύση Του υποστηρίζει όλες τις κανονικές δραστηριότητές Του στη σάρκα, ενώ η θεϊκή Του φύση εκτελεί το έργο του Θεού του ίδιου. Και η ανθρώπινη αλλά και η θεϊκή Του φύση υποτάσσονται στο θέλημα του επουράνιου Πατέρα. Η υπόσταση του Χριστού είναι το Πνεύμα, δηλαδή η θεϊκή φύση. Επομένως, η υπόστασή Του είναι αυτή του Θεού του ίδιου. Η υπόσταση αυτή δε διακόπτει το ίδιο Του το έργο, ενώ ο ίδιος δε θα μπορούσε ποτέ να κάνει κάτι που θα κατέστρεφε το ίδιο Του το έργο, ούτε και θα ξεστόμιζε ποτέ λόγια που αντιτίθενται στο ίδιο Του το θέλημα. Επομένως, ο ενσαρκωμένος Θεός ουδέποτε θα εκτελούσε έργο που θα διέκοπτε την ίδια Του τη διαχείριση. Αυτό πρέπει να καταλάβουν όλοι οι άνθρωποι. Η ουσία του έργου του Αγίου Πνεύματος είναι η σωτηρία του ανθρώπου και γίνεται για χάρη της ίδιας της διαχείρισης του Θεού. Παρομοίως, το έργο του Χριστού είναι η σωτηρία του ανθρώπου και γίνεται για χάρη του θελήματος του Θεού. Δεδομένου ότι ο Θεός ενσαρκώνεται, υλοποιεί την υπόστασή Του εντός της σάρκας Του, έτσι ώστε η σάρκα Του να επαρκεί για να αναλάβει το έργο Του. Επομένως, ολόκληρο το έργο του Πνεύματος του Θεού αντικαθίσταται από το έργο του Χριστού κατά την περίοδο της ενσάρκωσης, ενώ στον πυρήνα όλου του έργου καθ’ όλη την περίοδο της ενσάρκωσης βρίσκεται το έργο του Χριστού. Δεν μπορεί να συνδυαστεί με το έργο οποιασδήποτε άλλης εποχής. Και εφόσον ο Θεός ενσαρκώνεται, εργάζεται υπό την ταυτότητα της σάρκας Του· εφόσον έρχεται στη σάρκα, τελειώνει στη σάρκα το έργο που οφείλει να εκτελέσει. Και το Πνεύμα του Θεού και ο Χριστός είναι ο Θεός ο ίδιος και Αυτός εκτελεί το έργο που οφείλει να εκτελεί και ασκεί τη διακονία που οφείλει να ασκεί.

Η ίδια η υπόσταση του Θεού έχει εξουσία, ωστόσο Αυτός είναι ικανός να παραδοθεί πλήρως στην εξουσία που προέρχεται από Αυτόν. Είτε πρόκειται για το έργο του Πνεύματος είτε για το έργο της σάρκας, κανένα από τα δύο δεν έρχεται σε σύγκρουση με το άλλο. Το Πνεύμα του Θεού είναι η εξουσία επί πάσης κτίσεως. Η σάρκα με την υπόσταση του Θεού κατέχει επίσης εξουσία, ωστόσο ο Θεός στη σάρκα μπορεί να εκτελέσει όλο το έργο που υπακούει στο θέλημα του επουράνιου Πατέρα. Αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί ή να συλληφθεί από οποιονδήποτε άνθρωπο. Ο Θεός ο Ίδιος είναι εξουσία, ωστόσο η σάρκα Του μπορεί να παραδοθεί στην εξουσία Του. Αυτό είναι το εσωτερικό νόημα των λόγων: «Ο Χριστός παραδίνεται στο θέλημα του Θεού Πατέρα». Ο Θεός είναι Πνεύμα και μπορεί να εκτελέσει το έργο της σωτηρίας, όπως επίσης και να γίνει άνθρωπος. Όπως και να ‘χει, Ο Θεός ο ίδιος εκτελεί το δικό Του έργο. Δε διακόπτει, δεν επεμβαίνει και ούτε εκτελεί έργο που είναι αμοιβαία αντιφατικό, διότι η υπόσταση του έργου που εκτελείται από το Πνεύμα και τη σάρκα είναι όμοια. Είτε πρόκειται για το Πνεύμα είτε για τη σάρκα, και τα δύο εργάζονται για να εκπληρώσουν ένα θέλημα και να διαχειριστούν το ίδιο έργο. Παρόλο που το Πνεύμα και η σάρκα έχουν δύο διαφορετικές ιδιότητες, έχουν την ίδια υπόσταση· και τα δύο έχουν την υπόσταση του Θεού του ίδιου και την ταυτότητα του Θεού του ίδιου. Ο Θεός ο ίδιος δεν κατέχει κανένα στοιχείο παρακοής, καθώς η υπόστασή Του είναι καλή. Αποτελεί την έκφραση πάσης ομορφιάς και καλοσύνης, όπως και αγάπης. Ακόμη και στη σάρκα, ο Θεός δεν κάνει τίποτε που να παρακούει τον Θεό Πατέρα. Ακόμη κι αν σήμαινε πως θα θυσίαζε την ίδια Του τη ζωή, θα ήταν ολόψυχα πρόθυμος και δε θα έκανε άλλη επιλογή. Ο Θεός δεν κατέχει κανένα στοιχείο αυτοδικαίωσης και υπεροψίας, ούτε έπαρσης και αλαζονείας. Δεν έχει στοιχεία ατιμίας. Καθετί που δείχνει παρακοή στον Θεό προέρχεται από τον Σατανά, καθώς ο Σατανάς είναι η πηγή πάσης ασχήμιας και μοχθηρίας. Ο λόγος που ο άνθρωπος κατέχει ιδιότητες όμοιες με αυτές του Σατανά είναι γιατί ο άνθρωπος έχει διαφθαρεί και επηρεαστεί από τον Σατανά. Ο Χριστός δεν έχει διαφθαρεί από τον Σατανά, συνεπώς κατέχει μόνο τα χαρακτηριστικά του Θεού και κανένα από αυτά του Σατανά. Ανεξάρτητα από το πόσο επίπονο είναι το έργο ή πόσο αδύναμη είναι η σάρκα, όσο ζει στη σάρκα ο Θεός, δε θα κάνει ποτέ τίποτε που θα διακόψει το έργο του Θεού του ίδιου, πόσο μάλλον να δείξει παρακοή και να απαρνηθεί το θέλημα του Θεού Πατέρα. Θα προτιμούσε να υποφέρει από πόνους της σάρκας παρά να πάει ενάντια στο θέλημα του Θεού Πατέρα. Είναι ακριβώς όπως είπε ο Ιησούς στην προσευχή: «Πατέρα, αν είναι δυνατόν, ας περάσει από εμένα αυτό το ποτήρι· ωστόσο, ας μη γίνει όπως το θέλω εγώ, αλλά όπως το θέλεις Εσύ». Ο άνθρωπος θα επιλέξει, αλλά ο Χριστός όχι. Παρόλο που έχει την ταυτότητα του Θεού του ίδιου, εξακολουθεί να αναζητά το θέλημα του Θεού Πατέρα και εκπληρώνει ό,τι Του έχει αναθέσει ο Θεός Πατέρας από τη σκοπιά της σάρκας. Αυτό είναι κάτι ανέφικτο για τον άνθρωπο. Ό,τι προέρχεται από τον Σατανά δεν μπορεί να έχει την υπόσταση του Θεού, παρά μόνο υπόσταση που παρακούει και αντιστέκεται στον Θεό. Δεν μπορεί να υπακούσει ολοκληρωτικά στον Θεό, πόσο μάλλον να υπακούσει πρόθυμα στο θέλημα του Θεού. Όλοι οι άνθρωποι εκτός του Χριστού μπορούν να κάνουν οτιδήποτε αντιστέκεται στον Θεό και ουδείς μπορεί να αναλάβει απευθείας το έργο που έχει ανατεθεί από τον Θεό, καθώς ουδείς είναι ικανός να εκλάβει τη διαχείριση του Θεού ως δικό του καθήκον προς εκτέλεση. Η υποταγή στο θέλημα του Θεού Πατέρα είναι η υπόσταση του Χριστού, ενώ η παρακοή στον Θεό είναι χαρακτηριστικό του Σατανά. Αυτές οι δύο ιδιότητες είναι ασύμβατες και όποιος έχει ιδιότητες του Σατανά δεν μπορεί να λέγεται Χριστός. Ο λόγος που ο άνθρωπος δεν μπορεί να εκτελέσει το έργο του Θεού στη θέση Του είναι γιατί ο άνθρωπος δεν κατέχει καθόλου την υπόσταση του Θεού. Ο άνθρωπος εργάζεται για τον Θεό προς όφελος των δικών του προσωπικών συμφερόντων και των μελλοντικών του προσδοκιών, αλλά ο Χριστός εργάζεται για να εκτελέσει το θέλημα του Θεού Πατέρα.

Η ανθρώπινη φύση του Χριστού κυβερνάται από τη θεϊκή Του φύση. Παρόλο που βρίσκεται στη σάρκα, η ανθρώπινη φύση Του δεν είναι εξ ολοκλήρου όπως αυτή του ανθρώπου της σάρκας. Έχει τον δικό Του μοναδικό χαρακτήρα που επίσης κυβερνάται από τη θεϊκή Του φύση. Η θεϊκή Του φύση δε γνωρίζει αδυναμία. Η αδυναμία του Χριστού αναφέρεται στην ανθρώπινη φύση Του. Σε κάποιο βαθμό, η αδυναμία αυτή περιορίζει τη θεϊκή Του φύση, αλλά τέτοιοι περιορισμοί υπάρχουν σε συγκεκριμένο πεδίο και χρόνο και δεν είναι απεριόριστοι. Όταν έρχεται η ώρα να εκτελέσει το έργο της θεϊκής Του φύσης, το κάνει ανεξάρτητα από την ανθρώπινη φύση Του. Η ανθρώπινη φύση του Χριστού ελέγχεται εξ ολοκλήρου από τη θεϊκή Του φύση. Εκτός από την κανονική ζωή της ανθρώπινης φύσης Του, όλες οι λοιπές ενέργειες της ανθρώπινης φύσης Του επηρεάζονται, ελέγχονται και δέχονται την επίδραση της θεϊκής Του φύσης. Παρόλο που ο Χριστός έχει ανθρώπινη φύση, αυτή δε διαταράσσει το έργο της θεϊκής Του φύσης. Αυτό συμβαίνει ακριβώς επειδή η ανθρώπινη φύση του Χριστού ελέγχεται από τη θεϊκή Του φύση. Παρόλο που η ανθρώπινη φύση Του δεν είναι ώριμη όσον αφορά τη συμπεριφορά Του προς τους άλλους, δεν επηρεάζει το κανονικό έργο της θεϊκής Του φύσης. Όταν λέω πως η ανθρώπινη φύση Του δεν έχει διαφθαρεί, εννοώ πως η ανθρώπινη φύση του Χριστού μπορεί να ελέγχεται άμεσα από τη θεϊκή Του φύση και πως Αυτός διακατέχεται από ανώτερη σύνεση απ’ ό,τι ο απλός άνθρωπος. Η ανθρώπινη φύση Του ενδείκνυται να ελέγχεται από τη θεϊκή Του φύση στο έργο Του, ενώ είναι ικανότατη να εκφράζει το έργο της θεϊκής φύσης, όπως και ικανότατη να παραδίνεται σε τέτοιο έργο. Όταν ο Θεός εργάζεται στη σάρκα, ποτέ δε λησμονά το καθήκον που ο άνθρωπος στη σάρκα οφείλει να εκπληρώσει. Είναι ικανός να λατρεύει τον Θεό στον ουρανό με αληθινή καρδιά. Έχει την υπόσταση του Θεού, ενώ η ταυτότητα Του είναι αυτή του Θεού του ίδιου. Απλώς έχει έρθει στη γη κι έχει γίνει δημιουργημένο ον, με το εξωτερικό περίβλημα ενός δημιουργημένου όντος και πλέον διακατέχεται από μια ανθρώπινη φύση που δεν είχε πρότερα. Είναι ικανός να λατρεύει τον Θεό στον ουρανό. Αυτό είναι το Είναι του Θεού, κάτι αμίμητο για τον άνθρωπο. Η ταυτότητά Του είναι ο Θεός ο Ίδιος. Λατρεύει τον Θεό από την οπτική της σάρκας, επομένως τα λόγια «ο Χριστός λατρεύει τον Θεό στον ουρανό» δεν είναι λανθασμένα. Αυτό που ζητά από τον άνθρωπο είναι ακριβώς το ίδιο Του το Είναι. Έχει ήδη επιτύχει όσα Αυτός ζητάει από τον άνθρωπο πριν του τα ζητήσει. Δε θα απαιτούσε ποτέ από τους άλλους κάτι το οποίο δεν απαιτούσε από τον ίδιο, γιατί αυτό απαρτίζει το Είναι Του. Ανεξάρτητα από το πώς εκτελεί το έργο Του, δε θα ενεργούσε με τρόπο που δείχνει παρακοή στον Θεό. Ό,τι κι αν ζητά από τον άνθρωπο, καμία απαίτηση δεν ξεπερνά αυτό που είναι επιτεύξιμο από τον άνθρωπο. Το μόνο που κάνει είναι να πραγματοποιεί το θέλημα του Θεού και το κάνει για χάρη της δικής Του διαχείρισης. Η θεϊκή φύση του Χριστού είναι ανώτερη από κάθε άνθρωπο, επομένως Αυτός είναι η ανώτερη εξουσία όλων των δημιουργημένων όντων. Η εξουσία αυτή είναι η θεϊκή Του φύση, δηλαδή η διάθεση και το Είναι του Θεού του ίδιου, κάτι που καθορίζει την ταυτότητά Του. Επομένως, ανεξάρτητα από το πόσο κανονική είναι η ανθρώπινη φύση Του, είναι αδιαμφισβήτητο πως έχει την ταυτότητα του Θεού του ίδιου· ανεξάρτητα από την οπτική από την οποία μιλάει και από το πώς υπακούει στο θέλημα του Θεού, δεν μπορεί να ειπωθεί πως δεν είναι ο Θεός ο ίδιος. Οι ανόητοι και οι αδαείς συχνά εκλαμβάνουν την κανονική ανθρώπινη φύση του Χριστού ως ατέλεια. Ανεξαρτήτως του τρόπου που εκφράζει και αποκαλύπτει το Είναι της θεϊκής Του φύσης, ο άνθρωπος είναι ανίκανος ν’ αναγνωρίσει πως Αυτός είναι ο Χριστός. Επιπλέον, όσο περισσότερο ο Χριστός επιδεικνύει την υπακοή και την ταπεινότητά Του, τόσο περισσότερο τον υποτιμούν οι ανόητοι άνθρωποι. Υπάρχουν ακόμα κι αυτοί που υιοθετούν μια στάση αποκλεισμού και περιφρόνησης απέναντι Του, ενώ τοποθετούν τις πομπώδεις εικόνες εκείνων των «σπουδαίων ανθρώπων» στο τραπέζι προς προσκύνημα. Η αντίσταση και η παρακοή του ανθρώπου προς τον Θεό προέρχονται από το γεγονός πως η υπόσταση του ενσαρκωμένου Θεού παραδίνεται στο θέλημα του Θεού, καθώς και από την κανονική ανθρώπινη φύση του Χριστού. Εδώ βρίσκεται η πηγή της αντίστασης και της παρακοής του ανθρώπου στον Θεό. Εάν ο Χριστός δεν είχε το παρουσιαστικό της ανθρώπινης φύσης Του και δεν αναζητούσε το θέλημα του Θεού Πατέρα από τη σκοπιά ενός δημιουργημένου όντος, αλλά αντιθέτως τον διακατείχε μια υπερανθρώπινη φύση, τότε πιθανόν να μην υπήρχε παρακοή σε οποιονδήποτε άνθρωπο. Ο λόγος που ο άνθρωπος είναι πάντα διατεθειμένος να πιστεύει σε έναν αόρατο Θεό στον ουρανό είναι επειδή ο Θεός στον ουρανό δεν έχει ανθρώπινη φύση και ούτε μία από τις ιδιότητες ενός δημιουργημένου όντος. Έτσι, ο άνθρωπος πάντοτε τρέφει ιδιαίτερη εκτίμηση προς Αυτόν, ενώ διατηρεί μια στάση περιφρόνησης προς τον Χριστό.

Παρόλο που ο Χριστός στη γη μπορεί να εργάζεται εκ μέρους του Θεού του ίδιου, δεν έχει την πρόθεση να δείξει σε όλους τους ανθρώπους την εικόνα Του στη σάρκα. Δεν έρχεται για να Τον δουν όλοι οι άνθρωποι, αλλά για να επιτρέψει στον άνθρωπο να οδηγηθεί από τη χείρα Του κι έτσι να εισέλθει σε μια νέα εποχή. Η σάρκα του Χριστού εξυπηρετεί το έργο του ίδιου του Θεού, δηλαδή το έργο του Θεού στη σάρκα και δεν έχει σαν σκοπό να διευκολύνει τον άνθρωπο να κατανοήσει πλήρως την υπόσταση της σάρκας Του. Ανεξαρτήτως από το πώς Αυτός εργάζεται, δεν υπερβαίνει αυτά που είναι επιτεύξιμα από τη σάρκα. Ανεξαρτήτως από το πώς Αυτός εργάζεται, το κάνει στη σάρκα, με κανονική ανθρώπινη φύση και δεν αποκαλύπτει πλήρως στον άνθρωπο την πραγματική όψη του Θεού. Επιπλέον, το έργο Του στη σάρκα δεν είναι ποτέ υπερφυσικό ή ανυπολόγιστο όπως φαντάζεται ο άνθρωπος. Παρόλο που ο Χριστός αντιπροσωπεύει τον Θεό τον ίδιο στη σάρκα και εκτελεί προσωπικά το έργο που ο Θεός ο ίδιος οφείλει να εκτελεί, δεν αρνείται την ύπαρξη του Θεού στον ουρανό, ούτε και προβάλλει πυρετωδώς τις δικές Του πράξεις. Αντιθέτως, παραμένει ταπεινά κρυμμένος μέσα στη σάρκα Του. Εκτός του Χριστού, όσοι αναληθώς ισχυρίζονται πως είναι ο Χριστός δεν κατέχουν τις ιδιότητές Του. Όταν παραταχθεί απέναντι από την αλαζονική και ματαιόδοξη διάθεση αυτών των ψευδόχριστων, γίνεται εμφανές ποιο είδος της σάρκας είναι πραγματικά ο Χριστός. Όσο πιο ψευδείς είναι αυτοί οι ψευδόχριστοι, τόσο περισσότερο επιδεικνύονται και τόσο πιο ικανοί είναι για σημεία και τέρατα για να παραπλανήσουν τον άνθρωπο. Οι ψευδόχριστοι δεν κατέχουν τις ιδιότητες του Θεού. Ο Χριστός δεν έχει κηλιδωθεί από οποιοδήποτε στοιχείο που ανήκει στους ψευδόχριστους. Ο Θεός ενσαρκώνεται μόνο για να ολοκληρώσει το έργο της σάρκας, όχι απλώς για να επιτρέψει σε όλους τους ανθρώπους να Τον δουν. Αντιθέτως, αφήνει το έργο Του να επιβεβαιώσει την ταυτότητά Του και επιτρέπει αυτά που Αυτός αποκαλύπτει να πιστοποιήσουν την υπόστασή Του. Η υπόστασή Του δεν είναι αθεμελίωτη· η ταυτότητά Του δεν κατασχέθηκε από τη χείρα Του· καθορίζεται από το έργο Του και την υπόστασή Του. Παρόλο που έχει την υπόσταση του Θεού του ίδιου και είναι ικανός να εκτελέσει το έργο του Θεού ο ίδιος, εν τέλει παραμένει σάρκα σε αντίθεση με το Πνεύμα. Δεν είναι ο Θεός με τις ιδιότητες του Πνεύματος· είναι ο Θεός στο περίβλημα της σάρκας. Επομένως, ανεξάρτητα από το πόσο κανονικός και αδύναμος είναι και ασχέτως του τρόπου που αναζητά το θέλημα του Θεού Πατέρα, η θεϊκή Του φύση είναι αδιαμφισβήτητη. Στον ενσαρκωμένο Θεό δεν υπάρχει μονάχα μια κανονική ανθρώπινη φύση και οι αδυναμίες της· υπάρχουν σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό το μεγαλείο και το απροσμέτρητο στοιχείο της θεϊκής Του φύσης, όπως και όλες οι πράξεις Του στη σάρκα. Επομένως, η ανθρώπινη και η θεϊκή φύση πράγματι υπάρχουν πρακτικά μέσα στον Χριστό. Αυτό δεν είναι ούτε στο ελάχιστο άνευ νοήματος ή υπερφυσικό. Έρχεται στη γη με πρωταρχικό στόχο να εκτελέσει έργο. Είναι απολύτως αναγκαίο να διακατέχεται από κανονική ανθρώπινη φύση για να εκτελέσει έργο στη γη, ειδάλλως όσο μεγάλη κι αν είναι η δύναμη της θεϊκής Του φύσης, η αρχική της λειτουργία δε θα μπορεί να αξιοποιηθεί. Παρόλο που η ανθρώπινη φύση Του είναι υψίστης σημασίας, δεν αποτελεί την υπόστασή Του. Η υπόστασή Του είναι η θεϊκή Του φύση, επομένως η στιγμή που ξεκινά να ασκεί τη διακονία Του στη γη είναι και η στιγμή που ξεκινά να εκφράζει το Είναι της θεϊκής Του φύσης. Η ανθρώπινη φύση Του υπάρχει απλώς για να υποστηρίζει την κανονική ζωή της σάρκας Του έτσι ώστε η θεϊκή Του φύση να εκτελεί κανονικά έργο στη σάρκα. Η θεϊκή Του φύση είναι αυτή που ελέγχει το σύνολο του έργου Του. Όταν θα έχει ολοκληρώσει το έργο Του, θα έχει εκπληρώσει και τη διακονία Του. Αυτό που οφείλει να γνωρίζει ο άνθρωπος είναι η ολότητα του έργου Του, καθώς μέσω του έργου Του επιτρέπει στον άνθρωπο να Τον γνωρίσει. Κατά τη διάρκεια του έργου Του, εκφράζει πλήρως το Είναι της θεϊκής Του φύσης, το οποίο δεν είναι μια διάθεση κηλιδωμένη από την ανθρώπινη φύση ή κάποιο Είναι κηλιδωμένο από τη σκέψη και την ανθρώπινη συμπεριφορά. Όταν έρθει η ώρα και το σύνολο της διακονίας Του φτάσει στο τέλος του, Αυτός θα έχει ήδη εκφράσει άριστα και πλήρως τη διάθεση που οφείλει να εκφράσει. Το έργο Του δεν ακολουθεί τις οδηγίες οποιουδήποτε ανθρώπου, ενώ η έκφραση της διάθεσής Του είναι επίσης αρκετά ελεύθερη, δεν ελέγχεται από τον νου ούτε και γίνεται αντικείμενο επεξεργασίας από τη σκέψη, αλλά αποκαλύπτεται με φυσικό τρόπο. Αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί από κανέναν άνθρωπο. Ακόμη κι αν το περιβάλλον είναι σκληρό και οι συνθήκες δεν το επιτρέπουν, Αυτός είναι ικανός να εκφράσει τη διάθεσή Του την κατάλληλη ώρα. Αυτός που είναι Χριστός εκφράζει το Είναι του Χριστού, ενώ αυτοί που δεν είναι δεν έχουν τη διάθεση του Χριστού. Επομένως, ακόμη κι αν όλοι Του αντιστέκονται ή έχουν έννοιες γι’ Αυτόν, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί με βάση των εννοιών του ανθρώπου πως η διάθεση που εκφράζεται από τον Χριστό είναι αυτή του Θεού. Όλοι όσοι ακολουθούν τον Χριστό με αληθινή καρδιά ή αναζητούν τον Θεό συνειδητά θα παραδεχθούν πως είναι ο Χριστός βάσει της έκφρασης της θεϊκής Του φύσης. Ποτέ δε θα απαρνούνταν τον Χριστό βάσει κάποιας πτυχής Του που δε συμμορφώνεται με τις έννοιες του ανθρώπου. Παρόλο που ο άνθρωπος είναι πολύ ανόητος, όλοι γνωρίζουν ακριβώς ποιο είναι το θέλημα του ανθρώπου και τι πηγάζει από τον Θεό. Απλώς πολλοί αντιστέκονται στον Χριστό εσκεμμένα λόγω των δικών τους προθέσεων. Αν δεν ήταν αυτό, τότε ούτε ένας άνθρωπος δε θα είχε λόγο να αρνηθεί την ύπαρξη του Χριστού διότι η θεϊκή φύση που εκφράζεται από τον Χριστό υπάρχει πραγματικά, ενώ το έργο Του είναι ορατό δια του γυμνού οφθαλμού όλων.

Το έργο και η έκφραση του Χριστού καθορίζουν την υπόστασή Του. Είναι ικανός να ολοκληρώσει με αληθινή καρδιά αυτό που Του ανατέθηκε. Είναι ικανός να λατρεύει τον Θεό στον ουρανό με αληθινή καρδιά και με αληθινή καρδιά να αναζητά το θέλημα του Θεού Πατέρα. Όλα αυτά καθορίζονται από την υπόστασή Του. Η φυσική Του αποκάλυψη καθορίζεται επίσης από την υπόστασή Του, ενώ ο λόγος που ονομάζεται έτσι είναι επειδή η έκφρασή Του δεν είναι μίμηση ή το αποτέλεσμα εκπαίδευσης από άνθρωπο ή το αποτέλεσμα πολλών ετών καλλιέργειας από άνθρωπο. Δεν τη διδάχτηκε, ούτε στολίστηκε με αυτήν· αντιθέτως, είναι έμφυτη μέσα Του. Ο άνθρωπος μπορεί να αρνηθεί το έργο Του, την έκφρασή Του, την ανθρώπινη φύση Του και ολόκληρη τη ζωή της κανονικής ανθρώπινης φύσης Του, αλλά κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί πως λατρεύει τον Θεό στον ουρανό με αληθινή καρδιά· κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί πως έχει έρθει για να εκπληρώσει το θέλημα του επουράνιου Πατέρα, όπως και κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί την ειλικρίνεια με την οποία αναζητά τον Θεό Πατέρα. Παρόλο που η εικόνα Του δεν ευχαριστεί τις αισθήσεις, ο λόγος Του δε διακρίνεται από κάποιο εξαιρετικό ύφος και το έργο Του δεν είναι τόσο συγκλονιστικό και συνταρακτικό όσο φαντάζεται ο άνθρωπος, πρόκειται πράγματι για τον Χριστό, ο οποίος εκπληρώνει το θέλημα του επουράνιου Πατέρα με αληθινή καρδιά, παραδίνεται πλήρως στον επουράνιο Πατέρα και είναι υπάκουος μέχρι θανάτου. Αυτό συμβαίνει γιατί η υπόστασή Του είναι η υπόσταση του Χριστού. Ο άνθρωπος δυσκολεύεται να πιστέψει αυτήν την αλήθεια, ωστόσο αυτή δεν παύει να υπάρχει. Όταν θα έχει εκπληρωθεί πλήρως η διακονία του Χριστού, ο άνθρωπος θα μπορεί να δει από το έργο Του πως η διάθεσή Του και το Είναι Του εκπροσωπούν τη διάθεση και το Είναι του Θεού στον ουρανό. Τότε, το σύνολο ολόκληρου του έργου Του θα μπορεί να επιβεβαιώσει πως Αυτός είναι πράγματι η σάρκα που γίνεται ο Λόγος και δε μοιάζει με αυτήν του ανθρώπου που είναι από σάρκα και αίμα. Κάθε στάδιο του έργου του Χριστού στη γη έχει αντιπροσωπευτική σημασία, ωστόσο ο άνθρωπος που βιώνει το πραγματικό έργο του κάθε σταδίου αδυνατεί να συλλάβει τη σπουδαιότητα του έργου Του. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα πολλαπλά στάδια του έργου που εκτελείται από τον δεύτερο ενσαρκωμένο Θεό. Οι περισσότεροι από αυτούς που έχουν μονάχα ακούσει ή δει τον λόγο του Χριστού αλλά δεν έχουν δει τον ίδιο, δεν έχουν καμία έννοια για το έργο Του· όσοι έχουν δει τον Χριστό, έχουν ακούσει τον λόγο Του και έχουν βιώσει το έργο Του δυσκολεύονται να δεχτούν το έργο Του. Αυτό δεν συμβαίνει επειδή η εμφάνιση και η κανονική ανθρώπινη φύση του Χριστού δεν είναι του γούστου του ανθρώπου; Όσοι θα δέχονται το έργο Του αφού θα έχει φύγει ο Χριστός δε θα αντιμετωπίζουν τέτοιες δυσκολίες, καθώς θα δέχονται απλώς το έργο Του και δε θα έρχονται σε επαφή με την κανονική ανθρώπινη φύση του Χριστού. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να εγκαταλείψει τις έννοιές του για τον Θεό, αντιθέτως Τον ελέγχει εξονυχιστικά. Αυτό συμβαίνει γιατί ο άνθρωπος εστιάζει μόνο στην εμφάνισή Του και αδυνατεί να αναγνωρίσει την υπόστασή Του βάσει του έργου και του λόγου Του. Εάν ο άνθρωπος αγνοήσει την εμφάνιση του Χριστού ή αποφύγει να συζητά για την ανθρώπινη φύση Του και αντιθέτως μιλά μόνο για τη θεϊκή Του φύση, της οποίας το έργο και ο λόγος είναι ανέφικτα για κάθε άνθρωπο, τότε οι έννοιες του ανθρώπου θα ελαττωθούν κατά το ήμισυ, ακόμα και σε σημείο που θα απαλειφθούν όλες οι δυσκολίες του. Κατά τη διάρκεια του έργου του ενσαρκωμένου Θεού, ο άνθρωπος δεν μπορεί να Τον ανεχτεί και διακατέχεται από πολυάριθμες έννοιες γι’ Αυτόν, ενώ είναι συνήθεις και οι περιπτώσεις αντίστασης και παρακοής. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να ανεχτεί την ύπαρξη του Θεού, να δείξει επιείκεια στην ταπεινότητα και το κρύψιμο του Χριστού ή να συγχωρέσει την υπόσταση του Χριστού που υπακούει στον επουράνιο Πατέρα. Επομένως, Αυτός δεν μπορεί να μείνει με τον άνθρωπο για όλη την αιωνιότητα αφού τελειώσει το έργο Του γιατί ο άνθρωπος δεν είναι διατεθειμένος να Του επιτρέψει να ζήσει στο πλάι του. Εφόσον οι άνθρωποι δεν μπορούν να Του δείξουν επιείκεια κατά τη διάρκεια του έργου Του, τότε πώς θα μπορούσαν να Τον ανεχτούν να ζει στο πλάι τους μετά την εκπλήρωση της διακονίας Του, όσο τους βλέπει να βιώνουν σιγά-σιγά τον λόγο Του; Τότε δε θα έπεφταν πολλοί εξαιτίας Του; Ο άνθρωπος Του επιτρέπει μονάχα να εργάζεται πάνω στη γη και αυτό αποτελεί τον μέγιστο δυνατό βαθμό επιείκειας του ανθρώπου. Αν δεν υπήρχε το έργο Του, ο άνθρωπος από καιρό θα Τον είχε εκδιώξει από τη γη, οπότε πόση λιγότερη επιείκεια θα έδειχνε μετά την ολοκλήρωση του έργου Του; Τότε, ο άνθρωπος δε θα Τον θανάτωνε και δε θα Τον βασάνιζε μέχρι θανάτου; Εάν δεν ονομαζόταν Χριστός, τότε θα ήταν αδύνατο να εργαστεί μέσα από την ανθρωπότητα· εάν δεν εργαζόταν υπό την ταυτότητα του Θεού του ίδιου αλλά εργαζόταν σαν ένας απλός άνθρωπος, τότε ο άνθρωπος δε θα ανεχόταν απ’ Αυτόν να ξεστομίσει ούτε μία κουβέντα, πόσο μάλλον θα ανεχόταν το ελάχιστο από το έργο Του. Επομένως, μπορεί μονάχα να φέρει την ταυτότητα αυτή μαζί Του στο έργο Του. Με αυτόν τον τρόπο, το έργο Του είναι πιο ισχυρό από όσο αν δεν το είχε κάνει, γιατί όλοι οι άνθρωποι είναι διατεθειμένοι να υπακούσουν στην υπόληψη και τη μεγάλη ταυτότητα. Εάν Αυτός δεν έφερε την ταυτότητα του Θεού του ίδιου όσο εργαζόταν ή δεν έμοιαζε με τον Θεό τον ίδιο, τότε δε θα είχε την ευκαιρία να εργαστεί καθόλου. Παρόλο που έχει την υπόσταση του Θεού και το Είναι του Χριστού, ο άνθρωπος δε θα μαλάκωνε και δε θα τον άφηνε να εκτελέσει εύκολα έργο στην ανθρωπότητα. Φέρει την ταυτότητα του Θεού του ίδιου στο έργο Του και παρόλο που το έργο αυτό είναι πολλάκις πιο ισχυρό από αυτό που εκτελείται δίχως τέτοια ταυτότητα, ο άνθρωπος εξακολουθεί να μην Του είναι πλήρως υπάκουος, διότι ο άνθρωπος παραδίνεται μόνο στην υπόληψή Του, όχι στην υπόστασή Του. Εάν είναι έτσι, αν ερχόταν η μέρα που ο Χριστός πιθανόν παραιτούταν της θέσης Του, ο άνθρωπος θα μπορούσε να Του επιτρέψει να παραμείνει ζωντανός έστω και για μία ημέρα; Ο Θεός είναι διατεθειμένος να ζήσει στη γη με τον άνθρωπο έτσι ώστε να δει στα χρόνια που έπονται τα αποτελέσματα που θα επιφέρει το έργο που εκτελέστηκε από τη χείρα Του. Ωστόσο, ο άνθρωπος δεν μπορεί να ανεχτεί την παραμονή Του για έστω και μία ημέρα, οπότε Αυτός θα μπορούσε μόνο να τα παρατήσει. Το γεγονός πως ο άνθρωπος επιτρέπει στον Θεό να εκτελέσει το έργο που οφείλει να εκτελέσει και να εκπληρώσει τη διακονία Του ανάμεσα σε ανθρώπους, ήδη πρόκειται για τον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό επιείκειας και χάρης που δείχνει ο άνθρωπος. Παρόλο που αυτοί που έχουν κατακτηθεί προσωπικά από Αυτόν, Του επιδείχνουν μεγάλη χάρη, εξακολουθούν να Του επιτρέπουν να παραμείνει μόνο έως ότου τελειώσει το έργο Του και ούτε στιγμή παραπάνω. Εάν είναι έτσι, τι γίνεται με όσους δεν έχει κατακτήσει; Ο λόγος που ο άνθρωπος συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο στον ενσαρκωμένο Θεό δεν είναι επειδή Αυτός είναι ο Χριστός στο περίβλημα ενός απλού ανθρώπου; Εάν είχε μονάχα θεϊκή και όχι κανονική ανθρώπινη φύση, τότε οι δυσκολίες του ανθρώπου δε θα απαλείφονταν με τεράστια ευκολία; Ο άνθρωπος αναγνωρίζει απρόθυμα τη θεϊκή Του φύση και δε δείχνει κανένα ενδιαφέρον για το περίβλημα του απλού ανθρώπου που έχει, παρόλο που η υπόστασή Του είναι ακριβώς αυτή του Χριστού που παραδίνεται στο θέλημα του επουράνιου Πατέρα. Ως εκ τούτου, δε θα μπορούσε παρά να ακυρώσει το έργο Του που αφορά την ύπαρξή Του ανάμεσα σε ανθρώπους με σκοπό να μοιραστεί μαζί τους χαρές και λύπες, διότι ο άνθρωπος δε θα ανεχόταν πια την ύπαρξή Του.

«Θανάσιμη Άγνοια» Ποιον πρέπει να ακούσουμε για να καλωσορίσουμε την επιστροφή του Κυρίου;

Ο Ζενγκ Μουέν εργάζεται στην κινεζική χριστιανική εκκλησία στις ΗΠΑ, πιστεύει πολλά χρόνια στον Κύριο, για τον οποίο εργάζεται πολλά χρόνια και δαπανά. Μια μέρα, δέχεται από τη θεία του τη μαρτυρία ότι ο Κύριος Ιησούς έχει επιστρέψει, για να εκφράσει την αλήθεια και να επιτελέσει το έργο της κρίσεως και του εξαγνισμού του ανθρώπου τις έσχατες ημέρες. Αυτά τα νέα τον ενθουσιάζουν. Αφού διαβάζει τον λόγο του Παντοδύναμου Θεού και βλέπει δει τις ταινίες και τα βίντεο της Εκκλησίας του Παντοδύναμου Θεού, η καρδιά του Ζενγκ Μουέν επιβεβαιώνει ότι ο λόγος του Παντοδύναμου Θεού είναι η αλήθεια και ότι ο Παντοδύναμος Θεός μπορεί κάλλιστα να είναι η επιστροφή του Κυρίου Ιησού. Έτσι, αρχίζει να ερευνά το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες με τις αδελφές και τους αδελφούς του. Όταν, όμως, το ανακαλύπτει αυτό ο πάστορας Μα, ο επικεφαλής της εκκλησίας του, προσπαθεί διαρκώς να παρέμβει και να σταματήσει τον Ζενγκ Μουέν. Δείχνει στον Ζενγκ Μουέν ένα προπαγανδιστικό βίντεο της κυβέρνησης του ΚΚΚ, το οποίο συκοφαντεί και καταδικάζει την Αστραπή της Ανατολής, στην προσπάθειά του να κάνει τον Ζενγκ Μουέν να εγκαταλείψει την έρευνά του για την αληθινή οδό. Αυτό το βίντεο τον φέρνει σε πλήρη σύγχυση: Μπορεί προφανώς να δει ότι ο λόγος του Παντοδύναμου Θεού είναι η αλήθεια και η φωνή του Θεού, οπότε γιατί οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι του θρησκευτικού κόσμου καταδικάζουν τον Παντοδύναμο Θεό; Όχι μόνο αρνούνται οι ίδιοι να αναζητήσουν και να ερευνήσουν, προσπαθούν και να σταματήσουν τους άλλους από το να ασπαστούν την αληθινή οδό. Γιατί συμβαίνει αυτό; … Ο Ζενγκ Μουέν φοβάται μην εξαπατηθεί και πάρει λάθος μονοπάτι, αλλά επίσης φοβάται μη χάσει την ευκαιρία του να αρπαγεί. Εν μέσω αυτού του διλήμματος και αυτής της σύγχυσης, ο πάστορας Μα παρουσιάζει κι άλλη αρνητική προπαγάνδα από το ΚΚΚ και τον θρησκευτικό κόσμο, προκαλώντας περισσότερες αμφιβολίες στην καρδιά του Ζενγκ Μουέν. Αποφασίζει να ακούσει τον πάστορα Μα και να εγκαταλείψει την έρευνα για την αληθινή οδό. Αργότερα, έχοντας ακούσει τη μαρτυρία και τη συναναστροφή μαρτύρων της Εκκλησίας του Παντοδύναμου Θεού, ο Ζενγκ Μουέν καταλαβαίνει ότι, κατά την έρευνα για την αληθινή οδό, η βασικότερη αρχή είναι να καταλάβει κανείς αν μια οδός διαθέτει αλήθεια και αν εκφράζει τη φωνή του Θεού. Όποιος μπορεί να εκφράζει μεγάλο μέρος της αλήθειας πρέπει να είναι η εμφάνιση του Χριστού, γιατί κανένα μέλος της διεφθαρμένης ανθρωπότητας δεν θα μπορούσε ποτέ να εκφράσει την αλήθεια. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός. Αν δεν επικεντρωθεί κανείς στο να ακούσει τη φωνή του Θεού καθώς ερευνά την αληθινή οδό και, αντιθέτως, περιμένει την κάθοδο του Κυρίου Ιησού πάνω σε λευκά σύννεφα βασισμένος σε φαντασίες, ποτέ δεν θα μπορέσει να υποδεχτεί την εμφάνιση του Θεού. Ο Ζενγκ Μουέν επιτέλους καταλαβαίνει το μυστήριο των φρόνιμων παρθένων που άκουσαν τη φωνή του Θεού μέσω του Κυρίου Ιησού, αποφασίζει να πάψει να πιστεύει σε ψεύδη και παράλογες θεωρίες της κυβέρνησης του ΚΚΚ, των παστόρων και των πρεσβύτερων του θρησκευτικού κόσμου, και ξεφεύγει από τους περιορισμούς και τα δεσμά του θρησκευτικού πάστορα. Ο Ζενγκ Μουέν βιώνει βαθιά τη δυσκολία στην αναζήτηση για την αληθινή οδό. Αν κανείς δεν μπορεί να διακρίνει και να αναζητήσει την αλήθεια, αποκλείεται να ακούσει τη φωνή του Θεού και να αρπαγεί ενώπιον του θρόνου του Θεού. Αντιθέτως, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να εξαπατηθεί, να γίνει υποχείριο του Σατανά και να πεθάνει μέσα στα δίχτυα του Σατανά, γεγονός που εκπληρώνει πλήρως τα λόγια της Βίβλου: «Ο λαός μου ηφανίσθη δι' έλλειψιν γνώσεως» (Ωσηέ 4:6). «Οι δε άφρονες αποθνήσκουσι δι' έλλειψιν φρενών» (Παροιμίαι 10:21).